23 november 2013

MOOC je mediawijs (1) - Online-privacy en ik

Online - privacy bestaat niet meer als het al ooit heeft bestaan. Alles wordt (on)bedoeld door jezelf of door anderen gedeeld en vooral gecombineerd. Dat is al vanaf het moment dat je ouders je bij je geboorte registreren. 

Combinatie digitale sporen  


Je krijgt een nummer en wordt een soort product. Aan je nummer zit veel informatie die instanties kunnen combineren in een andere context. Hierdoor kunnen er rare beelden ontstaan die in real life als argument gebruikt worden om iemand als ‘fout’ te bestempelen. (Digitale) voetafdrukken of sporen die misschien niets met elkaar te maken, kunnen onterecht met worden elkaar verbonden. 

Dat lees je onder andere in De Correspondent

Natuurlijk ben ik me daar al veel langer bewust van. Maar waarom ga ik dan niet over tot proactief handelen? Een mooie vraag voor een intern onderzoek. 

Ik hou van: 

gratis

Maar gratis bestaat niet. Herinner je je nog dat veel mensen steigerden toen bijvoorbeeld Instagram aangaf eigenaar te zijn van geplaatste foto’s en ze dus ook mocht verkopen? 
Vroeg of laat, de rekening van gratis is onontkoombaar. Het is naïef te denken dat commerciële organisaties als Google of Facebook, Instagram e.d. iets gratis weggeven.  Het lijkt gratis. Je ziet n.l. geen directe gevolgen in je portemonnee. Maar gratis gaat niet alleen over geld. Persoonsgegevens staan centraal en dat is de handel van vandaag. Kun je je digitale voetafdruk nog wel beperken? 

(zakelijk) spelen 

Ik hou van spelen met digitale media, privé en zakelijk. Dus: accountje hier accountje daar, spelen en connecten maar. Daarmee geef ik een hoop informatie weg en wordt informatie over mij door anderen gedeeld. Ik doe (denk ik) geen gekke dingen rondom mijn persoonlijke gegevens maar ik accepteer wel voorwaarden bij apps, cookies, e.d. Is mijn drang om te spelen groter dan de behoefte om mezelf nog beter te beschermen? En waar tegen moet ik me dan beschermen? Behalve de irritante gepersonaliseerde advertenties, voorgeschotelde zoektermen of websites, heb ik (nog) geen tastbare negatieve gevolgen ervaren doordat ik teveel gedeeld heb. 

STOP! 

  • Dat klopt niet. Een jaar of wat geleden kreeg ik een mail met de mededeling dat mijn neef omgekomen zou zijn bij een ongeluk. De informatie die erin stond, was van LinkedIn afgeplukt en klopte min of meer. LinkedIn was de enige digitale connectie die we hadden. Emotioneel was ik echt even van slag. Pas na zo’n 10 minuten zag ik dat dit een hoax was. Negatieve gevolgen van digitale persoonlijk informatie op ’t web zijn dus wel degelijk tastbaar.  
  • Blijkbaar zit ik al in 'the filterbubble' – want dat ik me neerleg bij gepersonaliseerd internet weerspiegelt een weinig kritische houding.   

Op het 1e oog zeg ik: ik heb niets te verbergen maar als ik erover nadenk, is dat wel erg onnozel. 

Boekentips 



Deze post is onderdeel van de Massive Online Open Course 'MOOC je mediawijs'. Ik ben voor co-creatie. Daarom heb ik net als veel andere ZP-ers deelgenomen aan een van de brainstormsessie met Cubiss en ROCWB over hoe een dergelijke MOOC er (inhoudelijk) uit zou kunnen zien. Petje af voor wat 't is geworden!